Гав

Ядам хуруун дахь бөгжрүү минь битгий ингэж хараач 

Янаг дурлалдаа хүлүүлсэн эмэгтэй миний бахархалаа 

Дурлаж дурлуулж явсан үеээ 

Дурсамж чигээр нь үлдээгээд

Дан ганц нэг л хүнд 

Дахиж урвахгүйгээр очсоны минь баталгаа

Ядам хуруун дахь бөгж минь 

Ядмагхан биш хайрын минь чимэг 

Ямар ч эргэлзээгүйгээр хүлэгдэж орхих 

Янаг хайрын минь гав 

Дурлаж байж

Би түүндээ дурлаж байсан юм

Над руу хараад инээмсэглэхэд нь 

Навчсаар уйлсан модод дахин дэлгэрэх шиг болдог болохоор 

Надад дулаахан санагддаг байж 

Зөөлөн нүдэнд нь зөрүүд ааашинд нь 

Эрхэлж туниж аргадуулахыг хүссэн
Эмзэгхэн нэг оршихуй байжээ
Өгөөгүй хайраас нь урсах 
Өнчин нулимсандаа согтчихоод 
Сарьнаж чаддаггүй бодлоо 
Санааныхаа үзүүрээс арилгах гэж хичээдэгсэн
Илэрхийлж чадахгүй мэдрэмжиндээ ороогдчихоод 
Ирээч гэж хэлж чадахгүйдээ гуньж 
Харанхуй шөнөөр зүүдэндээ л уулзаж 
Ханж өгдөггүй хүслээ дардагсан.
Би чамдаа дурлаж байсан 
Бүлээн зүрхээ чамаар дүүргэж 
Бүртийж суун хүлээдэг байж
Харамсдаггүй цаг хугацаагаа эргэн дурсахдаа ч 
Хачин ихээр санаж байх чинь 
Би чамдаа дурлаж байж өнгөрсөнд 
Бичвэр төдий л үлдэждээ одоо